
1. So Nail The Hearts 13:15
2. Eucharistick Funereal 10:05
3. Reckoning 07:01
4. Emeralde Graves 05:00
5. Sinn Koronation 10:37
Katharsis er þýskt band sem mikið hefur farið fyrir síðustu ár meðal blakkmetal nörda. Sveitin hefur starfað óslitið frá árinu 1996 og gefið út andskotann allann af efni, fjórar breiðskífur, fimm demó og sex splitt. Fyrst fóru þeir sjálfsagt að vekja athygli eftir útgáfu annarrar breiðskífu sinnar Kruzifixxion fyrir sex árum síðan og hafa þeir vakið sífellt meiri athygli og nú síðast með útgáfunni Fourth Reich. Á undan henni og á eftir Kruzifixxion gáfu þeir út VVorldVVithoutEnd sem margur góður drengurinn með áhuga á blakkmetal missti saur yfir, sú plata kom þeim almennilega á blaðið yfir merkilegustu blakkmetal hljómsveitir nútímans.
Hinsvegar ætla ég að fjalla um nýjustu útgáfu þeirra, Fourth Reich sem kom út í maí síðastliðnum. Hún kom út hjá fyrirtækinu Norma Evangelium Diaboli sem verður að teljast með merkilegri útgáfufyrirtækjum innan þungarokks í dag en það gefur út meðal annars Watain, Teitanblood, Antaeus, Funeral Mist og Deathspell Omega. Ekki slæmur róster þar. Tónlist Katharsis lýsir sér best sem black metal. Það er ekkert flóknara en það og það er alveg greinilegt að þeir ætla sér ekkert annað en það. Sándið á plötunni er hrátt og óslípað en þó á fagmannlegri hátt en hefur tíðkast með blakkmetal banda uppá síðkastið, það þarf í alvörunni ekki að hafa áhyggjur af því hvað sé virkilega að gerast þó sándið sé hrátt. Í stuttu máli er allur hljómur á þessari plötu ógeðslegur og það andskotans virkar. Platan telur ekki nema fimm lög og er ekkert þeirra skemur en mínúta og er það vel í mínum bókum. Keyrslan er mikil nánast allan tímann og reiða Katharsis drengir sig mikið á ofbeldisfull gítarriff og blastbít frekar en melódíur og þvíumlíkt, og ef gítarvinnan á þessari plötu væri ekki svo ískyggilega góð eins og raun ber vitni þá væri þessi plata bara ekkert merkileg. Trommurnar eru svo nákvæmlega eins og við má búast af bandi sem spilar hráan blakkmetal og rúmlega það, ekki er trommarinn að gefa sér mikinn tíma í krúsídúllur og þvíumlíkt heldur gerir bara nákvæmlega það sem virkar. Söngurinn er óld-skúl og angistarfullur, ekki minna dularfullur heldur þar sem heyrist lítið sem ekkert hvað er í gangi, sem er þó endilega ekki slæmt og gefur plötunni visst væb og atmó.
Eftir hálftíma brjálaða keyrslu af lögunum þremur So nail the hearts, Eucharistick Funereal og Reckoning er platan brotin upp með fimm mínútum af hálf Burzum-legum synthum og skipar það lagið Emeralde graves. Örvæntið eigi því næsta lag, sem jafnframt er seinasta lag plötunnar, gefur ekkert eftir í keyrslunni. Lagið sýnir svolítið aðra blakkmetal hlið á Katharsis, meira mid-tempo í gangi en samt eins og áður grípandi riff. Fljótlega dettur platan svo aftur í gírinn með nánast óstöðvandi ofbeldi með bæði blastbítum og d-beati sem er einstaklega gaman að heyra svo sjaldan sem það gerist meðal blakkmetal banda. Sú keyrsla er þó brotin niður stuttu seinna og rýmt er fyrir eina gítarsólói plötunnar og er það ekki af verri endanum en fyrir mér virka gítarsóló í blakkmetal sjaldan en þetta er með glæsilegri sólóum sem ég hef heyrt. Dramatískt og tilfinningaþrungið án þess að verða tilgerðalegt eða of dramatískt. Platan rennur svo út stuttu seinna.
Fourth Reich er með betri plötum sem ég hef heyrt á árinu, á því liggur enginn vafi. Það sem mér finnst gefa plötunni hvað mest er sándið og andrúmsloftið, blakkmetal bönd gera oft mikið útá andrúmsloftið og oftar en ekki tekst það illa. Allt varðandi pródúksjón á þessari plötu finnst mér hinsvegar til fyrirmyndar og eftirbreytni og mæli ég með að allir sem hafi gaman af þungarokki tékki á þessu dóti.
Nálgast má plötuna hér:
http://rapidshare.com/files/234943800/Katharsis_-_2009_-_Fourth_Reich.7z
No comments:
Post a Comment