PARLAMENTAISK SODOMI-DE ANARKISTISKE AN(N)ALER
Norskt grindcore project skipað einum manni sem kallar sig PAPIRMØLLEN en hann sér um allan hljóðfæraleik á plötunni. Þetta er fyrsta breiðskífa hans og hefur fengið talsverða athygli meðal grindcorelúða. Þetta er algjört "cut the crap" grind með sterkum hardcore áhrifum, söngurinn minnir á köflum á óld-skúl dauðarokksöngvara, gítarinn er óreiðukenndur en svínvirkar engu að síður fullt af alveg klikkuðum riffum. Trommurnar eru skemmtilega inventive en hvergi er sparað þegar kemur að d-beat og blasti. Eins og á til að gerast með margar grindcore plötur verður platan svolítið einhæf þegar á dregur en það bætt er upp fyrir það með handahófskenndum kaflaskiptingum og lagasmíðum. Ekkert er þó brotið uppá lögin með einhverjum sömplum úr bíómyndum eða þess háttar eins og svo oft er gert innan þessarar stefnu. Allt í allt er þetta fínasta plata, á köflum einhæf en brjáluð keyrsla allann tímann og skemmtilegt að heyra eitthvað annað en black metal frá Noregi. Tékkið á þessari skífu ef þið hafið gaman af grindi, þetta er alls ekki fyrir alla.
CONVERGE-AXE TO FALL
Fáum plötum var beðið eftir af jafnmikilli eftirvæntingu á árinu innan öfgatónlistar en Axe To Fall enda Converge löngu búnir að sanna sig sem eitt af mögnuðustu þungarokksböndum allra tíma. Þeir höfðu sagt fyrir útgáfu plötunnar sagt að þessi yrði með aðeins breyttara sniði en hinar útgáfur þeirra og að þeir myndu bjóða eitthvað af gestaleikurum með sér við gerð plötunnar sem þeir og gerðu. Platan byrjar af miklum krafti og heyrist strax að þetta er ekki alveg eins og Converge hafa alltaf verið, talsvert meira af gítarpælingum og minna sum riffin hálfpartinn á Mastodon. Converge eru samt ekkert að slaka á í hörkunni og er breakdownið í endanum á titillaginu, Axe To Fall, svo mikill nutcrusher að það mann verkjar. Það heyrist á næstu lögum mjög greinilega að Converge eru að breytast og tók það mig alveg þónokkrar hlustanir til að læra almennilega að meta það, þeir virðast svolítið hafa yfirgefið blátt áfram hardcore elementin og er það ekkert endilega slæmt. Seinustu tvö lögin, Cruel Bloom og Wretched World, eru hvað lengst frá þeirri Converge eins og maður þekkti en jafnframt bestu lögin að mínu mati. Steve von Till úr Neurosis syngur í Cruel Bloom sem er lag í rólegri kantinum og minnir helst á Tom Waits, sérstaklega þá rödd von Tills. Lagið rennur svo í Wretched World sem einnig er rólegt lag með fallega grimmum melódíum og frábærum söng. Axe To Fall er fyrir mér klárlega ein af plötum ársins, það tók mig talsverðar hlustanir til að sætta mig þá radical breytingu sem hefur átt sér stað en nú hefði ég alls ekki viljað hafa plötuna öðruvísi. Þetta band bara klikkar ekki.
ULCERATE-EVERYTHING IS FIRE
Deathspell Omega er merkilegt band og tónlist þeirra er svo einstök að það er varla hægt að líkja því við neitt annað, allavega var það mér forviða. Þangað til ég heyrði í Ný-Sjálensku sveitinni Ulcerate. Og það sem merkilegra er að Ulcerate spilar í dauðarokk í grunninn annað en Deathspell Omega sem er black metal band að stofninum til. Tónsmíðarnar eru svipaðar, maður veit einhvernveginn aldrei við hverju maður á að búast við næst. Lögin á disknum eru þrettán og eru öll í kringum sex mínúturnar og eru þessi lög sko engin smásmíði, þetta er alls ekki fyrir byrjendur, þetta er plata sem maður sest niður með og hlustar á og gerir ekkert annað á meðan. Þetta er sko alls ekkert background music. Lögin eru ógnarþung og tormelt og skilja ekki mikið eftir sig eftir fyrstu hlustun en það margborgar sig að gefa henni þess í stað nokkra snúninga í viðbót því þetta er einhver merkilegasta dauðarokksplata sem ég hef heyrt. Hún er mónótónísk, flókin og níðþung en heilagur Þórólfur frá Finnastöðum hvað þetta er góð plata!
No comments:
Post a Comment