
Fá bönd hafa fest sig jafn rækilega í sessi í íslensku þungarokkssenunni eins og Severed Crotch. Ekki einungis hafa þeir verið að gleðja okkur með fyrirtaks dauðarokki í gegnum árin heldur hafa þeir einnig verið í stöðugri þróun og verið óhræddir við að gera eitthvað nýtt og koma sér útúr því "hefðbundna". Í sumar kom út fyrsta plata þeirra í fullri lengd. Biðið var eftir henni með mikilli eftirvæntingu í talsvert langan tíma á mínum bæ skal ég segja ykkur. Öll vinna í kringum í plötuna er fagmannleg, geggjað kover og flott umslag með textum og almennt góð pródúksjón á lögunum. Severed Crotch gátu sér nafn sem vel brútal og techincal dauðarokksband á sínum tíma en hafa svolítið núna á seinustu misserum skipt um gír. Aðeins minnkað keyrsluna, þó hún sé alveg til staðar á köflum og rúmlega það, og sett meiri melódíu og fleiri grípandi riff í sinn sérkennilega dauðarokks suðupott.
Platan byrjar á einföldu en áhrifaríku píanóintrói en fade-ar svo inní alveg risastóran allsherjar gíatarröddunarpart. Ekki þarf þó að bíða lengi eftir vel útfærðu og smekklegu teknísku dauðarokki því annað lag plötunnar er algjör helvítis dauðarokkssprengja. Gítarleikararnir, Kjartan og Ingvar, eru einmitt alls ekkert að fela gítarhæfileika sína frekar en fyrri daginn og andskotinn hafi það ef Ingó söngvari sveitarinnar er ekki andsetinn. Þetta gefur góð fyrirheit um framhald plötunnar. Vel uppbyggt teknískt dauðarokk sem sleppur alveg við að vera laust úr samhengi eins og svo mörg önnur bönd í þessum geira. Þeir halda svo uppteknum hætti á næsta lagi plötunnar, Ecstsy In Death, en það lag inniheldur einmitt líka eitthvað mest brútal breakdown Íslandssögunnar og mjög súra djassparta hjá bassaleikaranum Tóta sem sannar sig sem einn besta þungarokks bassaleikara landsins um þessar mundir. Fjórða lagið á plötunni, Human Recipes, stingur aðeins í stúf við hin lögin á plötunni enda talsvert eldra lag en hin og ekki jafn teknískt þar af leiðandi. Það hefur nú verið algjör skylda að innihalda lagið á plötunni enda hefur það kætt margan góðan drenginn á tónleikum í gegnum tíðina. Á næstu lögum, XII og Soul Cremation, finnst mér heyrast vel hversu prófessjonal og gott sándið er á plötunni. Bassinn fær vel að njóta sín í geggjuðu sándi og án alls distortions sem mér finnst gera mikið fyrir bandið. A Breath of Hatred er svo ein allsherjar riffasprengja og þar má heldur ekki gleyma framlagi Gunna trommara hljómsveitarinnar sem tæklar þessi lög af mikilli fágun og alveg án þess að vera að yfirgera hlutina sem mér finnst of algegnt þessa dagana. Á seinasta lagi fáum við að heyra þokkalega epískar og óvæntar kórraddanir sem mér finnst gera mikið fyrir plötuna sem heild.
Á heildina litið verður The Nature of Entropy að teljast sem eitthvað metnaðarfullasta og magnaðasta verk þungarokks á Íslandi. Platan býður uppá ferskt og teknískt dauðarokk sem er einfaldlega í heimsklassa og gefur öðrum böndum innan þessarar stefnu ekkert eftir. Hinsvegar er platan ekki fullkomin og á hún til að renna saman á köflum og skilja lítið eftir sig. Ég mæli með að fólk versli þennan grip af Severed Crotch liðum en því miður þurftu þeir að taka sér pásu um daginn vegna utanför Gunna trommara. Platan kostar ekki meira en 2000 kr. og ætti að ylja öllum um hjartarætur.
www.myspace.com/severedcrotch
Djöfull er ég ánægður með þetta!
ReplyDeleteMeira svona, á samt eftir að heyra plötuna, verð að eignast hana fljótlega