Af hverju er Svíar alltaf góðir í öllu? Bestu dauðarokksböndin, Watain, sætar stelpur, Volvo, húsgögn svo ekki sé einusinni minnst á fokking ABBA. Svíar gefa heldur ekkert eftir þegar kemur að pönki og í því samhengi má minnast á klassabönd eins og Ebba Grön, Auktion og auðvitað Refused. Hér er ég kominn með uppí hendurnar sjötommu frá einu slíku bandi, U.X Vileheads og heitir útgáfan því fróma nafni First EP. Það má einmitt minnast á það að gítarleikari bandsins, Fredrik, er að því sem ég best veit bróðir kyntröllsins Dennis Lyxzén sem sá um söng í Refused á sínum tíma. Ég verð að viðurkenna að ég var talsvert vongóður áður en ég skellti plötunni undir nálina og í stuttu máli sagt varð ég bara alls ekkert fyrir vonbrigðum. Ég hafði heyrt góða hluti um bandið frá miklum vitringum og gerði ég mér þá væntingar um gott pönk á sænska vísu. Svíarnir eru ekki lengi að koma sér að efninu og taka sér engan tíma í eitthvað óþarfa prjál. Þannig er best að hafa það. Hratt, hrátt og mikill djöfullgangur og fjör, gamaldags með take-no-prisoners attitjúdi og ekkert alltof mikilli alvöru. Svona á þetta að vera. Helsti löstur plötunnar finnst mér þó að ekki sé sungið á sænsku. Það er eitthvað svo skemmtilega goofy við sænsku sem mér finnst eiga svo vel við kærulaust pönk. Annars er fátt slæmt hægt að segja um þessa plötu, U.X Vileheads eru ekkert að finna upp hjólið á þessari útgáfu enda engin ástæða til, þetta er hressandi eins og þetta er.
Plötuna fékk ég fyrir tilstilli Birkir Fjalars og kann ég honum miklar þakkir fyrir það. Ef þið hafið gaman af því að lesa vel skrifuð vefrit um tónlist og menningu þá er bloggið hans Birkis eina vitið www.halifaxcollect.blogspot.com
www.myspace.com/uxvileheads
